To zdjęcie zrobiłam o siódmej rano.Powoli wchodzimy w Kalinowie w czas, który nazywam  sobie “zima w Bullerbyn”. Konkretnie chodzi o jeden z moich ulubionych fragmentów, ten przed Bożym Narodzeniem. I jestem dumna, że Mały też wygrzebuje z półki stare wydanie i zatapia się w opisach szmacianych chodniczków, wypolerowanej rurki przy piecu kaflowym, czytaj dalej

   W krzywe sosny na pagórkach bije wiatr Smutno krzywym sosnom Taki wieczór choć rano nikt nie śpiewa choć rano idą chmury nisko drogą choć rano Pieśń IV Stachury Kiedyś graliśmy ten tekst razem z innymi w spektaklu Stachury. Tak mi pasuje do listopada, który  tak by się chciało potrzymać za rękę, do tych trudnych dni i  ranków. czytaj dalej

 “Drzwi zamknęły się i Włóczykij wszedł w las. Miał przed sobą sto mil ciszy.”Nigdy nie jest tak cicho, jak w listopadzie, no może w lutowy czy styczniowy mróz, w wygwieżdżoną noc.  Gołębie nie gruchają na świerku. Czasem sroka skrzeknie, rozweselają tą szarość  tylko cytrynowe kamizelki sikorek na coraz bardziej bezlistnych bukach i modrzewiach. czytaj dalej

 Czasem mam takie myśli, że dobrze byłoby napchać w żołądek igliwia, nakręcić zegary i pójść spać, jak Muminki, do wiosny. Ale zaraz potem przypominam sobie, że w teście na bycie Muminkiem to wyszła mi tylko połowa, drugą połowa była Mimblą i Włóczykijem, więc no. Tyle jest do zobaczenia jesienią i zimą. Przed nami jeszcze wąchanie opadających lisci, a potem czytaj dalej